کد مطلب:19698 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

مسأله گناه ، انگيزه ها و توبه را در چه علمي بايد مطالعه كرد ؟

گرفتار شدن به گناه معمولاً به خاطر اين است كه انسان شناخت صحيح و اصولي از حقيقت گناه و فرجام خطر آفرين آن ندارد . انجام يك گناه به مثابه اين است كه انسان به دست خود ، خويشتن را در آتش بيفكند . اولياي خدا كه از گناه دوري مي كنند ، داراي بصيرت و بينايي در اين زمينه مي باشند . البته اين كه گناه چه آثاري به دنبال دارد و چه نقشي در انسان و عقب افتادن او از كاروان تكامل و سعادت ايفا مي كند ، يك بحث عميقي است كه بايد آن را در علم اخلاق مطالعه كرد ، ولي سخن در اينجا در يكي دو تا از آثار سهمگين گناه است كه يكي از آنها فساد و زياني است كه براي خود انسان و جامعه اي كه در آن زندگي مي كند دارد . ديگري ، استحقاق عقوبت بزرگ و خشم خداوند است . بايد توجّه داشت كه يك گناه كافي است كه انسان را از شمول رحمت خداوند محروم سازد ؛ چه رسد گناهان بسيار ، ولي از آنجا كه خداوند داراي رحمت گسترده است ، بندگاني را كه گرفتار گناه مي باشند ، طرد نكرده و در صورتي كه آنها توبه كنند و به خدا باز گردند ، وعده فرموده كه آنان را بپذيرد و توبه آنها را قبول كند . و همان گونه كه ارتكاب گناه ، مانند افتادن در پرتگاه هلاكت است ، توبه از گناه نيز واجب فوري است و يك لحظه هم نبايد در مورد آن تعلل و مسامحه كرد ، و با تصميمي قاطع و عزمي راسخ و اراده اي قوي ، بايد براي پشيماني از گناه و باز نگشتن به آن پايداري و مقاومت نشان داد . در اين زمينه ، دعا و نيايش و توسل به پيامبر و خاندان گرامي « عليهم السلام » بخصوص امام زمان « عليه السلام » بسيار مؤثر و كارساز است ؛ گرچه خداوند قدرت و توان ترك گناه را به انسان داده و او را از اختيار و اراده برخوردار ساخته است ، در عين حال دعا و نيايش و ارتباط با خدا و توسل به اولياي او به ويژه امام زمان « عليه السلام » كه امام و سرور ما در اين زمان است ، به انسان قدرت و نيروي بيشتري مي دهد تا بتواند در برابر موجبات و عوامل گناه بايستد و خويشتن را آلوده نسازد .